Supermarine Spitfire

Jeden z najsłynniejszych samolotów myśliwskich II wojny światowej – brytyjski Spitfire (z ang. złośnik, choleryk) został zaprojektowany w wytwórni Supermarine przez znanego konstruktora głośnych w latach trzydziestych rekordowych wodnosamolotów - inż. Reginalda Josepha Mitchella. W 1931 Ministerstwo Lotnictwa wydało wymagania nr F7/30 na nowy samolot myśliwski. W odpowiedzi na to wytwórnia Supermarine opracowała maszynę oznaczoną jako Typ 224. Był to całkowicie metalowy dolnopłat, ze stałym podwoziem, napędzany najmocniejszym wtedy silnikiem Rolls Royce Goshawk z kondensacyjnym systemem chłodzenia na skrzydłach, który sprawiał duże problemy. Osiągi samolotu nie były lepsze od konkurentów. Maszynę tę w 1935 roku nazwano Spitfire. Konkurs wtedy wygrał i wszedł do produkcji Gloster Gladiator. W lecie 1934 roku rozpoczęto prace nad poprawą osiągów maszyny, maszynie w ten sposób powstałej nadano oznaczenie Typ 300. Postanowiono zastosować nowy silnik PV12, późniejszy Merlin. Podwozie miało być chowane, cieńsze skrzydło o eliptycznym obrysie i kabinę z owiewką oraz pracujące pokrycie. W oparciu o tak poprawiony projekt Ministerstwo Lotnictwa wydało nowe wymagania nr F37/34 i F10/35. Jeszcze w 1935 roku samolot miał mieć powierzchniowy system chłodzenia ale zamieniono go na nowy typ chłodnicy.


One of the most famous fighter aircraft of World War II - British Spitfire (with English spitfire, spitfire) was designed by the famous Supermarine factory constructor loud in the thirties record seaplane - Eng. Reginald Joseph Mitchell. In 1931 the Air Ministry issued a requirement No. F7/30 for a new fighter plane. In response, the Supermarine factory has developed a machine designated as Type 224th It was a completely metal dolnopłat, with fixed landing gear, then the most powerful engine driven Rolls Royce Goshawk of condensation cooling system on the wings, which caused big problems. Aircraft's performance was not better than competitors. This machine in 1935 called the Spitfire. The contest winner and then went into the manufacture of Gloster Gladiator. In the summer of 1934 years, work began on improving the performance of the machine, machine created in this way was given the designation Type 300th It was decided to use the new engine PV12, later Merlin. The chassis had to be kept, thinner wing with elliptical contour of the windshield and cockpit cover and running. Based on this revised draft Air Ministry issued new requirements and F10/35 F37/34 no. Even in 1935 the aircraft was to have a surface cooling system, but turned it into a new type of cooler.